Kiedy usłyszymy radosny klekot z bocianich gniazd?

FLESZ - Kiedy przestawiamy zegarki?

Szczyt bocianich przylotów to pierwsza dekada kwietnia. Czyli lada chwila. Zaś opóźnienia w przylotach boćków nie mają nic wspólnego z pogodą w Polsce. Tym bardziej z wirusowymi obostrzeniami zwanymi wdzięcznie lockdownem. Czołówka bocianiego peletonu sięgnęła Turcji. Tam zaś zatrzymała je chłodna pogoda.

Technika bocianiego lotu opiera się na szybowaniu. Ptak wznosi się w górę wykorzystując kominy ciepłego powierza na wysokość kilkuset metrów i szybuje w dal. Dziennie może bez większego wysiłku pokonać nawet dwieście kilometrów. Od jednego bezpiecznego postoju do następnego, a bez większego wysiłku dolecą na miejsce. Bez ciepła jest to prawie niemożliwe. Prawie, gdyż istnieje możliwość aktywnego lotu, czyli wymachiwania skrzydłami. Tyle tylko, iż ten sposób lokomocji wymaga wydatkowania dużej ilości energii. I zużycie resztek zapasów tłuszczu, którego wczesną wiosną trudno uzupełnić.

Wczesną wiosną, nawet na anatolijskich bagniskach, ciężko o pokarm. Trzeba też pamiętać, iż ptaki mają na liczniku prawie dziesięć tysięcy przelecianych kilometrów. To dystans jaki dzieli nasz kraj od bocianich zimowisk polotnych u źródeł Nilu. Instynkt każe mi cierpliwie poczekać na zmianę pogody. Zaś postój, nawet o mniej czy bardziej suchym dziobie, jest bardziej opłacalny od wyczerpującego i ryzykownego lotu przy paskudnej pogodzie. Jeszcze tylko krótka chwila, a usłyszycie radosny klekot z bocianich gniazd.