Kipi kasza. Żar serca

Zrelacjonowanego przez Interię odkrycia dokonali badacze z Saint Joseph Hospital z Chicago, wraz z kolegami z Chin. Swoje badania opublikowali oni w prestiżowym, jak sugeruje artykuł, ”American Journal of Preventive Medicine”. Uczeni, na podstawie analizy obszernej bazy przypadków, potwierdzili wpływ opartych na technologii mRna szczepionek przeciw Covid 19 na „ryzyko zaburzeń pracy serca”.

Odkrycie to wydaje się ciekawe, gdyż temat wywoływanych przez szczepionki „zaburzeń pracy serca” nie był dotychczas zbyt często poruszany w Interii, ani innych popularnych portalach informacyjnych. Przeciwnie, liczni pracownicy nauki i administracji informowali nas raczej, że negatywne oddziaływania szczepionek są produktem wrogiej (rosyjskiej? chińskiej?) propagandy, umiejętnie zaimplementowanej „foliarzom” przez wyspecjalizowane farmy trolli. Co tymczasem czytamy w Interii?

„W porównaniu do osób nieszczepionych ryzyko wystąpienia któregoś z zaburzeń wzrastało o 33 proc. po pierwszej dawce i było prawie trzykrotnie wyższe po drugiej dawce, w porównaniu do braku szczepienia. Wzrost ryzyka szczególnie dotyczył zapalenia mięśnia sercowego. Jak wyjaśniają badacze, zapalenie mięśnia sercowego może się objawiać bólem w klatce piersiowej, gorączką, zastoinową niewydolnością serca lub arytmią. Może prowadzić do śmierci”

Jest zjawiskiem bardzo zasmucającym, jak wielu popularyzatorów wiedzy medycznej, uczonych profesorów i ekspertów, porzuciło w ostatnich miesiącach swoją misję edukacyjną, nie tylko zaprzestając objaśniania czytelnikom i widzom dramatycznych skutków epidemii koronawirusa, ale nawet kasując wcześniejsze wpisy w mediach społecznościowych. Eksperci ci z nieznanych przyczyn uznali, że namawianie do biegania i zdrowej diety stało się znowu zajęciem wdzięczniejszym, niż szerzenie apokaliptycznych wizji o zapełnionych pacjentami stadionach. Szkoda, bo właśnie dziś mogą być najbardziej potrzebni. Jak ze smutkiem stwierdzają amerykańscy badacze ”dokładny mechanizm wpływu szczepień na ryzyko opisanych zaburzeń nie jest dobrze poznany”.

Miejmy nadzieję, że szybko rozwijająca się nauka nie powiedziała jeszcze w tej sprawie ostatniego słowa. Oby jej rozwój był choć odrobinę wolniejszy niż nasza szybkość zapominania, bo trudno jest się cieszyć najnowszymi odkryciami odważnych naukowców, gdy w ekspresowym tempie zapominać trzeba poprzednie.