Myślenice (i nie tylko) ruszyły na pomoc aktorowi, który bawił, wzruszał i uczył

FLESZ - Do normalności wrócimy po wakacjach?

Robią to, bo jak mówią, przyjaciół nie zostawia się w potrzebie. Zwłaszcza takich, których życiowe motto brzmi: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi". Leszek dopóki nie zachorował, dzielił się swoim talentem, który objawił się już kiedy był dzieckiem (zadebiutował na scenie mając 7 lat), a szlifował go w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Ukończył ją w 1987 roku.

Grał m.in. w „Przygodach dobrego wojaka Szwejka”, „Ryszardzie III”, a także w serialach „Majka” i „Klan”. Był związany z Teatrem Bagatela, Teatrem Ludowym i Sceną Moliera. Występował też przed amerykańską Polonią. Bawił dzieci jako Koziołek Matołek, a dorosłych jako Toporek z Kopydłowa ze słynnych „Spotkań z balladą”. To o nim, po jego egzaminie dyplomowym, prof. Anna Polony miała powiedzieć: „Pniaku, od dziś każdy aktor komediowy powinien Ci wiązać sznurówki”.

Reżyserował spektakle wystawiane na Scenie Papieskiej Centrum Jana Pawła II w krakowskich Łagiewnikach, a jeszcze wcześnie założył I Amatorski Teatr im. kard. Karola Wojtyły przy Myślenickim Ośrodku Kultury i Sportu. Jako pierwszą wystawił z nim sztukę „Gość oczekiwany” Zofii Kossak-Szczuckiej. Potem przyszedł czas na „Zemstę”, „Kopciuszka”, „Kota w Butach”, aż po spektakl „Przed sklepem jubilera” na podstawie utworu Karola Wojtyły.

Agnieszka Tola Słomka, która przejęła po nim prowadzenie tego teatru mówi: Leszek dał dzieciom możliwość poznania świata teatru, wprowadził je do niego. Od początku istnienia teatru do teraz w jego działania zaangażowane były już setki dzieci.

W teatrze grali też dorośli.

Każdy z nas coś Leszkowi zawdzięcza, bo czegoś się od niego nauczył: dykcji, swobodnego poruszania się na scenie, improwizowania. Był nauczycielem i siłą napędową teatru. Byłoby źle, gdybyśmy teraz mu nie pomogli. On nie szukał pomocy, nie prosił o nią, ale od tego są przyjaciele, aby nie zostawiać siebie w potrzebie - mówi nam Zdzisław Uchacz, aktor myślenickich teatrów i współzałożyciel Amatorskiego Teatru im. kard. Karola Wojtyły.

Cukrzyca i spowodowane przez nią powikłania: retinopatia z makulopatią, zespół stopy cukrzycowej, to jedno. Ale przy tym wszystkim Leszek cierpi jeszcze na przewlekłą chorobę nerek i zapalenie trzustki, ma także nadciśnienie. Leczenie, w tym terapia, która ma uratować stopę przez amputacją, jest kosztowne.

Dlatego jego przyjaciele z pomocą fundacji Licytuje Pomagam uruchomili zrzutkę pieniędzy. Prowadzone są też internetowe licytacje rzeczy i usług, z których dochód wspiera ową zrzutkę. Do grupy „Przyjaciele dla Leszka Pniaczka- Licytacje Charytatywne” na Facebooku dołączyło już ponad 1300 osób. Na licytację ze sprawą Roberta Kasprzyckiego trafiła jego debiutancka płyta „Niebo do wynajęcia”, a dodał przy tym, że to na rzecz Leszka, „dobrego ducha Konkursów Poezji Śpiewanej w Myślenicach”, w których sam brał udział.

Więcej informacji poniżej po kliknięciu w link: Przyjaciele dla Leszka Pniaczka- Licytacje Charytatywne

Ciągle jeszcze licytować można obraz Kingi Piwowarczyk oraz linoryty Krystyny Manieckiej-Bogdan i Łukasza Bogdana oraz wiele innych przedmiotów, usług, w tym wycieczkę w Pieniny, sadzonki pomidorów, domowe chleby i ciasta. Dzięki zaangażowaniu wystawiających i licytujących na koncie zbiórki w piątek (21 maja) w południe było już ponad 23 tys. zł. Celem jest zebranie 140 tys. zł.

Pomoc dla Leszka:
Fundacja Licytuje-Pomagam
mBank 21 1140 2004 0000 3102 7936 0227
Tytułem ,, Pomoc dla Leszka 110521’’