Najlepszy produkt rosyjski

Baska była i zawsze będzie dla nas pierwsza. Zajęła w naszych sercach specjalne miejsce - mówi Karolina Kowalik Fot. Z archiwum hodowli BELLA BITIS*PL

Rasy kotów

- Dziwaczność i bezbronność tego stworzenia - która później okazała się tylko pozorna i doskonale udawana - zachwyciła nas tak bardzo, że kupiliśmy sfinksa o intrygującej nazwie peterbald, czyli sfinks petersburski. I okazało się, że on, a właściwie ona - dumna i pewna siebie Bahra - w domu Baska - najprawdopodobniej była z nami zawsze, a przynajmniej tak się zachowywała.

Peterbald to bardzo młoda, bo istniejąca dopiero od 1994 roku rasa kota. Niektórzy twierdzą, że poza kotem syberyjskim i rosyjskim niebieskim - oraz wódką - jest to najlepszy produkt pochodzący z Rosji. Mimo iż rasa powstała tak niedawno, pochodzenie peterbaldów budzi pewne kontrowersje. Przyjmuje się, że wyhodowano je w hodowli kotów orientalnych, a brak owłosienia wcale nie jest efektem krzyżówki z kotem rasy sfinks. Ale są także opinie wywodzące peterbalda z krzyżówki sfinksa dońskiego z kanadyjskim. Jedno nie budzi wątpliwości - rasę tę wyhodowano w Petersburgu i może dlatego nie jest ona popularna w Moskwie.

Charakterystyczny dla peterbalda jest brak owłosienia lub owłosienie szczątkowe w postaci miękkich, krótkich (około 1mm) włosków na całej powierzchni ciała. Bywają też peterbaldy z dłuższymi włosami. Są to koty o orientalnym typie sylwetki - ich ciało jest smukłe, umięśnione, szczupłe, łapy są długie, a oczy mają kształt migdała. Charakterystyczny jest ogon - bardzo długi, zwężający się ku końcowi, ostro zakończony. Uszy są dość nisko usadowione, z boku głowy, duże, szerokie u podstawy.

Peterbald jest kotem aktywnym, energicznym, szybkim i bardzo sprawnym.

Sfinksy petersburskie lubią towarzystwo człowieka i są istotami ciekawskimi, a nawet wścibskimi. Z ciekawości potrafią pokonać odrazę do wody. Większość z nich nie lubi samotności i lepiej się czuje w towarzystwie drugiego kota, dziecka lub psa. - Peterbaldy są kotami wesołymi i niezwykle kontaktowymi, reagują żywo na swoje imię i witają przy drzwiach wracających domowników. Są kotami oddanymi i kochającymi na zabój swoich właścicieli, a my czujemy się zobowiązani szczerze odwdzięczać się tym samym - mówi pani Karolina.

Konsekwencją braku futra jest większa ciepłolubność tej rasy - peterbaldy kochają wysokie temperatury; 22 stopnie C to niezbędne minimum dla tej rasy. Poza tym koty te nie mają rzęs i dlatego ich oczy łzawią przy kontakcie z pyłkami czy kurzem. Zdrowych, normalnie łzawiących oczu nie należy więc leczyć. Nie wolno też usuwać z uszu wydzieliny ochronnej, chroniącą je przed zanieczyszczeniami. Z powierzchni bezwłosej skóry trzeba co kilka dni usunąć pokrywający ją specjalny tłuszcz ochronny (zwany sebum).

Wychodząc z peterbaldem na spacer, trzeba zabezpieczyć jego skórę kremem z silnym filtrem przeciwsłonecznym. W zimie należy odziać go w ubranko z delikatnej, miękkiej tkaniny. Planując dietę kota tej rasy nie wolno zapominać, że nie powinien on jeść karm działających odkłaczająco.
Kocięta tej wciąż rzadkiej rasy kosztują co najmniej 2 tys. zł, ale są hodowle, które sprzedają swój przychówek nawet w cenie 1 tys. euro.

BARBARA MATOGA