Odnowią zabytkowe organy w jednej z najstarszej parafii pod Krakowem. Instrument służy od połowy XIX wieku

Organy przeznaczone do remontu znajdują się w drewnianym kościele w Modlnicy, który powstał w 1553 r., a dwa lata później był konsekrowany. Świątynia stojąca obecnie na Szlaku Architektury Drewnianej została wybudowana w miejscu stojącego tu wcześniej kościoła, najprawdopodobniej z XII wieku.

Jak informują wielkowiejscy urzędnicy - modlnickie organy pochodzą z lat 1843-1844. Są bez wątpienia cennym zabytkiem dziewiętnastowiecznego budownictwa organowego na terenie Małopolski. Ich remont ma być zrealizowany do listopada 2025 r.

Tuż przed wiosennym odpustem - tutejszy proboszcz ks. Jan Adamus wskazywał nam najciekawsze zabytki tego kościoła. Warta uwagi jest interesująca, renesansowa polichromia z XVI i XVII wieku oraz ołtarze sprzed 400 lat i kasetony na stropach.

Jest też omodlony przez parafian, gotycki obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem - znany też jako obraz Matki Bożej Modlnickiej. Pochodzi z lat 1460-1470. W bocznym ołtarzu jest tabernakulum z czerwonego, węgierskiego marmuru w kształcie małej kapliczki. Powstało w latach 1533-1536, a wykonał je renesansowy rzeźbiarz Jan Maria Padovano. Uwagę trzeba też zwrócić na ambonę z XVII wieku oraz epitafium Stanisława Kucharskiego. A na zewnątrz przyciągająca wzrok wyjątkowa, drewniana XVIII-wieczna dzwonnica.

Dzieje wsi wiążą się z legendą wspominającą św. Wojciecha (patrona tutejszego kościoła) i początki chrześcijaństwa na ziemiach polskich.

- Legenda głosi, że w miejscu zwanym Zagórze, zatrzymał się zdążający do Prus św. Wojciech, którego żegnał lud krakowski. W tzw. Świętym Gaju, pod lipą, miał nawracać poprzez głoszenie ludziom Ewangelii. Na pamiątkę tego wydarzenia wspomnianą wieś Zagórze, od modłów św. Wojciecha, nazwano Modlnica. Pod sławną lipą, która już dziś nie istnieje, znaleziono w ziemi popielnicę i rzymski pieniądz z czasów cesarza Trajana - taką opowieść można wyczytać na stronach oficjalnych parafii.

Modlnicy to ciekawa miejscowość. Jej obszary były zamieszkałe już w epoce neolitu. Z tamtych czasów odkryto ziemianki i rowy zamieszkane, co potwierdzały prace archeologiczne prowadzone z połowie XX wieku.

Zmiany w Kodeksie Pracy od 26 kwietnia