Status plebiscytu, data
Plebiscyt:
Liczba głosów: 20
Wygląda na to, że Javascript nie działa. Żeby zagłosować włącz obługę Javascript lub zmień przeglądarkę.
Wieś Rokitno Szlacheckie położona jest we wschodniej jej części Gminy Łazy, powiecie zawierciańskim, województwie śląskim. Nazwa Rokitno pochodzi od wyrazu „rokicina”, to rodzaj wierzby o cienkich płożących się pędach. Określenie „Szlacheckie” występuje już pod koniec XVIII wieku, wcześniej w dokumentach występowała sama nazwa Rokitno. Pierwsza wzmianka o Rokitnie Szlacheckim pochodzi z początku XV wieku. Wieś należała do właścicieli dóbr Pieskowej Skały, a następnie do dominium ogrodzienieckiego Właścicielami Rokitna byli Bonerowie, Firlejowie, Męcińscy. Pod koniec XVIII wieku Rokitno Szlacheckie należało do powiatu Lelowskiego i parafii w Ciągowicach. W 1783 roku właścicielem Rokitna Szlacheckiego był Kazimierz Szembek, generał-adiutant wojsk koronnych. W 1791 roku w Rokitnie było 76 domów w tym dwór, a w nim rezydencja administratora, leśniczego i mieszkanie dozorcy jeleni. Była też karczma i browar, wówczas Rokitno Szlacheckie liczyło 509 mieszkańców. W 1827 roku w było 76 domów i 468 mieszkańców. Ówczesne źródła historyczne podają występowanie pokładów węgla brunatnego w Rokitnie Szlacheckim. Ostatnimi właścicielami Rokitna Szlacheckiego był ród Poleskich. Pierwszym z nich był Józef Poleski herbu Poraj wraz z żoną Ludwiką Szembekówną. W 1839 roku w Rokitnie Szlacheckim urodził się ich syn Michał Poleski. Był on absolwentem Gimnazjum Realnego w Warszawie, studiował przyrodę i rolnictwo w wielu ośrodkach europejskich między innymi w Sorbonie i na Uniwersytecie w Heidelbergu. Patriota, uczestnik powstania styczniowego i bitwy 22 marca 1863 roku pod Kuźnicą Masłońską. Za udział w powstaniu styczniowym więziony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Po uwolnieniu nadal studiował w Paryżu, skąd powrócił w 1870 roku i osiadł w pałacu we Włodowicach należącym do rodziny. Utworzył tam prywatną szkołę agronomiczną wyposażoną w laboratoria, bibliotekę i kolekcję przyrodniczą. Po śmierci rodziców przeniósł się do Rokitna Szlacheckiego, gdzie przeniósł również swoje cenne zbiory i założył polską placówkę kulturalną. Do drewnianego dworku z XVIII wieku dobudował nową część w stylu neogotyckim. Założył szkołę i ochronkę dla dzieci, które finansował. W dobrach swych uruchomił dwie kopalnie węgla brunatnego „Kamilla” i „Ludwika”. Skrzętnie gromadził materiały krajoznawcze, porządkował i uzupełniał bibliotekę, archiwum rodzinne i liczne kolekcje. Z czasem część tych zbiorów przekazał do Muzeum Narodowego w Krakowie. Michał Poleski był autorem książki „Zamek Ogrodzieniecki na tle najbliższej okolicy. Jego przeszłość i stan obecny” wydanej w 1913 roku. Na podstawie zgromadzonych materiałów przygotował kolejną publikację o historii Włodowic. W czasie I wojny światowej rodzina Poleskich przebywała w Warszawie, tam w 1917 roku zmarł Michał Poleski i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim. W latach 30. XX wieku po przejęciu komisarycznym majątku przez państwo, Lucyna Poleska wdowa po Michale Poleskim przeniosła się do Łaz i zamieszkała w pałacyku myśliwskim Poleskich ( obecnie już nie istnieje). Po II wojnie światowej w zabudowaniach po dawnym majątku powstała Spółdzielnia „Nowe Życie”, która prowadziła działalność rolniczo produkcyjną. Pozostałości zabudowań murowanych budynków dworskich znajdują się przy ul. Nowe Życie. W roku 1993 miejscowej szkole nadano imię Michała Poleskiego. W 1968 roku powołano parafię polsko-katolicką i wybudowano świątynię pw. św. Antoniego natomiast w roku 1992 ustanowiono parafię rzymsko-katolicką pw. Miłosierdzia Bożego i wybudowano kościół. W ostatnich latach w Centrum miejscowości zorganizowano skwer, któremu nadano imię Michała Poleskiego z pamiątkowym obeliskiem i tablicą upamiętniającą jego postać. [Kliknij i odwiedź profil na Facebooku](http://www.facebook.com/rokitnoszlacheckie)
Zobacz wszystkich kandydatów