Status plebiscytu, data
Plebiscyt:
Liczba głosów: 1
Wygląda na to, że Javascript nie działa. Żeby zagłosować włącz obługę Javascript lub zmień przeglądarkę.
Nazwa wsi ma „leśną” etymologię, oznacza miejsce powstałe po karczowaniu lasu metodą żarową. Podobnie jak wioski: Borowa, Chotowa czy Głowaczowa powstała najpóźniej na przełomie XIII i XIV wieku. Wzmiankowana - ale jest - po raz pierwszy na początku XV wieku. Jan Długosz w Liber Beneficiorum (1470-80) podaje, że wieś należy do Jana Podegrodzkiego i Mikołaja Dębickiego herbu Gryf. We wsi były łany kmiece, role zagrodników, karczma z rolą oraz folwark rycerski. Sto lat później bo w roku 1578 rejestr poborowy woj. sandomierskiego podaje, że wieś Żdżary należy do klucza dóbr wiewióreckich, którego właścicielem był książę Konstanty Ostrogski herbu własnego. We wsi było 11 kmieci na 2 łanach, 1 łąn był pusty, 5 zagrodników z rolami, 4 komorników z bydłem, 3 komorników bez bydła, 4 rzemieślników, młyn oraz 4 rybaków. We wsi był zapewne folwark. Jednocześnie wieś należała do parafii p.w. Wszystkich Świętych w Straszęcinie. W roku 1609 wieś znalazła się w rozległej ordynacji Ostrogskich i do roku 1766 dzieliła jej losy. Od roku 1675 do 1775 należała do rodziny książąt Sanguszków. Po podziale tej ordynacji wieś przechodziła w różne ręce. Na przełomie XIX i XX wieku żdżarski majątek trafił do izraelity M. Gorlitzera. Wieś podzielona jest na 19 integralnych części: Barnasie, Cygany, Grabica, Koniec, Las, Leśnictwo, Ługi, Łysa Góra, Mazury, Nowa Wieś, Nowe Zagrody, Olszyny, Podlas, Poręby, Wolaki, Zagórze, Zagrody, Źródła, Żurawiniec. Liczba mieszkańców na dzień 31-12-2021 roku: 1021, z czego 529 stanowiły kobiety, a 492 mężczyźni. Sołtys wsi: Karolina Świerczek. Rada Sołecka: Inga Pietraszewska, Renata Barnaś, Aneta Michoń, Dariusz Tomasiewicz, Tomasz Tryba.
Zobacz wszystkich kandydatów