Prawdziwy luksus to własna rezydencja

FOT. ARCH.

Na rynku pierwotnym ekskluzywne domy to rzadkość. Rynek wtórny oferuje więcej, ale pieczę nad starymi dworkami może mieć konserwator zabytków.

Dysponując wielomilionowym budżetem można wybierać pomiędzy willami w centrach dużych miast, pałacami na ich rogatkach lub nawet zamkami.

- Na rynku nieruchomości synonimem luksusu są apartamenty. Położone w centrach miast, wykończone i wyposażone w najwyższym standardzie kosztują niejednokrotnie kilka milionów złotych. Takie nieruchomości są marzeniem wielu, co nie znaczy, że na rynku nie można znaleźć obiektów budzących jeszcze większe pożądanie. Chodzi tu o wille, rezydencje, zamki czy wręcz pałace - określeń na tego typu nieruchomości jest wiele, ale w sensie prawnym są to najczęściej nieruchomości zabudowane - tłumaczy Artur Wach z Lion's House.

Gdzie zatem szukać dworków czy rezydencji? I czy kupno budynku do remontu rzeczywiście się opłaca?

Deweloperskie rezydencje to rzadkość

Podczas gdy nowych apartamentów dostarczają przeważnie deweloperzy, budowę rezydencji zlecają najczęściej ich późniejsi właściciele. Powodem może być fakt, że na rynku pierwotnym domy luksusowe są rzadkością, co może zmuszać do angażowania czasu i środków przyszłych właścicieli w organizację procesu budowlanego.

Dla osób, które chcą ominąć czasochłonny proces administracyjny i budowlany, rozwiązaniem mogą być jednak oferty nielicznych deweloperów budujących luksusowe rezydencje. W całej Polsce jest ich jednak jak na lekarstwo. Według analiz Home Broker, tego typu inwestycji nie ma w ogóle na rynku Krakowa. Do nabycia są jedynie pojedyncze domy, które właściciele zbudowali, ale nie zamieszkali. Takich ofert Lion's House i Home Broker odnaleźli cztery. Na całym badanym rynku zakwalifikowano trzydzieści ofert. Przeciętna cena ofertowa z najwyższej półki wynosi tu średnio 4,8 miliona złotych i dotyczy domu o powierzchni ponad 500 mkw.

Zabytkowe wille na rynku wtórnym

Alternatywą dla zakupu nowej willi jest rynek wtórny. Tutaj oferta jest większa, ale też częściej pieczę nad nieruchomością może mieć konserwator zabytków, z którego zdaniem trzeba będzie się liczyć podczas planowania zmian aranżacyjnych czy remontów. Dotyczy to oczywiście starszej zabudowy willowej, dworkowej lub obronnej. Przykład? Luksusowa nieruchomość zbudowana w 1905 roku położona w Lublińcu.

Pierwotnie budynek funkcjonował jako szkoła, ale po gruntownym remoncie zakończonym w 2010 roku stanowi luksusową 300-metrową rezydencję położoną na działce o powierzchni prawie 3 tys. mkw. Nieruchomość ma 7 pokoi i została wyceniona na niecałe 3 miliony złotych. Wyposażenie to między innymi kominek, akwarium o pojemności 1300 litrów, stara drewniana biblioteka czy meble z litego drewna.

Dla osób, które bardziej pociąga etos szlachecki rozwiązaniem może być XVIII-wieczny drewniany dworek, który wyceniony został przez właściciela na 2,5 mln zł i położony jest w odległości 30 km od centrum Krakowa. Poddany pełnej renowacji zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz budynek ma 550 mkw. i leży na działce o powierzchni 2,3 ha, na której aż 1 ha przypada na ogród.
- W cenie oferowana jest zabudowa kuchenna i zabytkowe piece kaflowe. Ciekawostką jest też ogrzewanie podłogowe na parterze - wymienia Adam Stefanko, doradca Home Broker z Krakowa.

Ochrona lżejsza niż rejestr

Można wyróżnić dwa poziomy opieki nad zabytkami roztaczanej przez konserwatora. Mniej wymagające wobec właściciela jest objęcie ochroną konserwatorską, o czym decydują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalanego przez gminę. Bardziej wymagające jest wpisanie nieruchomości do rejestru zabytków. W pierwszym przypadku na uzgodnienia projektu remontu konserwator ma bowiem 30 dni i jeśli nie wyrobi się w tym terminie, to można przystąpić do prac. Gdy natomiast nieruchomość jest wpisana do rejestru, to zanim właściciel przystąpi do remontu, pozwolenie nań musi wydać konserwator, a terminy oczekiwania na taką decyzję nie są z góry ustalone.

(MAD)