W leśniczówce za lasem, czyli mieszkaniowy pat w Klonowie

FLESZ - Koronawirus groźny tylko w pomieszczeniach?

W suterenie znajduje się kancelaria Leśnictwa Klonów oraz kilka pomieszczeń gospodarczych. Na podwyższonym parterze mieszkanie służbowe leśniczego, które od 42 lat zajmuje Jan Kaczmarski z żoną Sabiną. Od 29 marca z formalnego punktu widzenia są „dzikimi lokatorami”, choć miechowski nadleśniczy dr Jan Karczmarski woli używać terminu „osoby bezumownie korzystające z mieszkania”.

- Zamieszkaliśmy tutaj, gdy mąż objął posadę leśniczego w Klonowie. Ja też przez 10 lat pracowałam jako podleśniczy. Spędziliśmy tu prawie całe życie. Bardzo zżyliśmy się z tym miejscem

– nie kryje Sabina Kaczmarska. To ona pełni rolę „rzecznika” małżonków. Były leśniczy nieomal się nie odzywa.

Jan Kaczmarski uzyskał wiek emerytalny jeszcze w 2015 roku. Choć ówczesny nadleśniczy Jan Dyktyński sugerował mu przejście na emeryturę, chciał pracować dalej. W końcu we wrześniu 2020 roku zdecydował się odejść. Od przełożonego otrzymał list gratulacyjny z podziękowaniem za 50-letnią służbę oraz pismo, przypominające, że w związku z zakończeniem pracy w ciągu sześciu miesięcy musi opuścić zajmowane służbowe mieszkanie w leśniczówce. Półroczny termin minął 28 marca. Dzień później w Klonowie pojawiła się komisja, która miała dokonać odbioru lokalu. Leśniczy jednak odmówił jego opuszczenia.

Zaczęła się wymiana korespondencji. Leśniczy został poinformowany, że w związku utratą prawa do bezpłatnego służbowego mieszkania, w czasie jego zamieszkiwania będzie mu naliczana opłata czynszowa w wysokości 1700 złotych. Ten odpisał, że z kilku pomieszczeń, których opłata dotyczy, w ogóle nie korzysta, domagając obniżenia kwoty czynszu.

- Dla nas to nie ma znaczenia, czy leśniczy korzysta z wymienionych pomieszczeń, czy nie – odpowiada nadleśniczy Karczmarski. Jego zdaniem postawa leśniczego jest trudna do wytłumaczenia.

- Pan Kaczmarski doskonale wiedział, że wraz z przejściem na emeryturę będzie musiał opuścić służbowe mieszkanie. Miał mnóstwo czasu na to, żeby zabezpieczyć swoje potrzeby mieszkaniowe, tymczasem ani w czasie swojego zatrudnienia, ani przez ostatnie pół roku, nie zrobił w tej sprawie nic

– mówi.

Sabina Kaczmarska przekonuje z kolei, że podjęła wraz z mężem próbę znalezienia mieszkania. Mieli już praktycznie przyznany lokal z budynku Dom Złotej Jesieni, należącym do Spółdzielni Mieszkaniowej Przyszłość w Miechowie. Ostatecznie jednak nic z tych planów nie wyszło. Zarząd spółdzielni uznał, że Kaczmarscy nie spełniają kryteriów, stawianym lokatorom budynku.

Leśniczy i jego żona stoją na stanowisku, że to Nadleśnictwo powinno zapewnić im mieszkanie zastępcze w momencie przejścia emeryturę. Tak stanowi zresztą prawo.

- Nadleśniczy obiecał mężowi mieszkanie, ale potem przekazał je byłem nadleśniczemu

– przekonują.

Nadleśniczy Karczmarski odpowiada z kolei, że w tym przypadku nadleśnictwo nie jest zobowiązane do zapewnienia mieszkania zamiennego. Przypomina bowiem, że w 2015 roku jego poprzednik proponował leśniczemu z Klonowa - w momencie nabycia przez niego uprawnień emerytalnych - takie mieszkanie, ale ten odmówił. - Pan leśniczy od tego momentu nigdy nie wystąpił do Nadleśnictwa z wnioskiem o lokal zamienny – tłumaczy.

Nadleśniczy przypomina też, że do ubiegłego roku państwo Kaczmarscy byli właścicielami działki z domem położonej niedaleko od leśniczówki, w sąsiedniej wsi. Postanowili ją jednak sprzedać. Sabina Kaczmarska twierdzi, że w chwili sprzedaży dom był w budowie i nie nadawał się do zamieszkania. Nadleśniczy zapewnia, że budynek jest zamieszkiwany przez nowych właścicieli.

Dodatkową kością niezgody jest kwestia korzystania z pomieszczeń mieszkalnych przez pracowników Leśnictwa Klonów. Obecny leśniczy, który powinien zajmować leśniczówkę, dojeżdża do pracy codziennie 45 kilometrów w jedną stronę. W suterenie, gdzie mieści się kancelaria, nie ma łazienki ani ubikacji. Jest tylko kran bez odpływu.

Nadleśniczy zwrócił się zatem do byłego leśniczego, aby ten przekazał na potrzeby kancelarii jedno z pomieszczeń mieszkalnych oraz zezwolił pracownikom na korzystanie z łazienki. Leśniczy odmówił. Pisma w tej i innych sprawach, państwo Kaczmarscy określają jako nękanie.

- Ja sobie nie wyobrażam, żeby ktoś obcy chodził po mieszkaniu, wchodził do łazienki. Przecież to będzie naruszało naszą prywatność, a jesteśmy starymi, schorowanymi ludźmi. Chcemy mieć spokój. Do tego zostaniemy narażeni na zakażenie koronawirusem

– mówią.

Dr Karczmarski z kolei zwraca uwagę, że spośród dziewięciu leśnictw, wchodzących w skład Nadleśnictwa w Miechowie, tylko w Klonowie doszło do przypadków zachorowania na Covid.

- Kto wie, czy brak dostępu do urządzeń sanitarnych nie miał na to wpływu. Przecież pracownicy kontaktują się z klientami, a nie mieli się gdzie umyć. Taka sytuacja miała miejsce tylko w Klonowie

– mówi.

W tej chwili sprawa klonowskiej leśniczówki wygląd na patową. Leśniczy i jego małżonka w rozmowie z reporterem Dziennika Polskiego deklarują, że oczekują od Nadleśnictwa mieszkania zastępczego. Nadleśniczy przekonuje, że nigdy o takie nie występowali. Zresztą Nadleśnictwo takich wolnych mieszkań w tej chwili nie ma. Tymczasem nadleśniczy potrzebuje lokum dla nowego leśniczego. W tym roku planowana jest też termomodernizacja leśniczówki w Klonowie ze środków Funduszu Leśnego.

- Bardzo chciałbym tego uniknąć, ale jeżeli emerytowany leśniczy nie zmieni swojego stanowiska, będziemy musieli skierować sprawę do sądu i doprowadzić do jego eksmisji

– mówi dr Karczmarski.