Z przewodnikiem Adama Górki spacerujemy po Tokarni

Jedna ze stacji Kalwarii Tokarskiej Fot. Maciej Hołuj

REKREACJA. W książce "Gdzie chadzały południce" znajdziemy 21 tras do wędrowania

"Spacer zaczynamy w centrum wsi koło remizy - jednocześnie siedziby Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu w Tokarni. Zmotoryzowani znajdą tu miejsce do zostawienia samochodu. Po drugiej stronie drogi do Więciórki płynie niewielka rzeczka Więcierza. Mniej więcej na wysokości remizy stoi niewielki drewniany młyn zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym".

Ten młyn był jednym z "odkryć" Adama Górki, tym ciekawszym, że jak dowiedział się od przechodniów, których o niego zagadnął, usłyszał, że nadal działa i pełni funkcję elektrowni wodnej. Tam też spotkała go mokra niespodzianka. - Chciałem zrobić zdjęcie młyna, a zależało mi na dobrym ujęciu. Tak ciekawość zaprowadziła mnie w oblodzone miejsce i... wpadłem do rzeczki. Na szczęście aparat "przeżył" kąpiel - opowiada autor. Przemoczony wrócił do domu, ale niebawem wrócił żeby kontynuować spacer po Tokarni. Później przeczytał gdzieś, że koło młynów lubią przebywać topielce i płatać figle.

Spod remizy przechodzimy obok pawilonów handlowych przez niewielki plac i docieramy do dużego dworu Targowskich otoczonego starym parkiem. W dworku znajdziemy bogate materiały dokumentujące życie codzienne Kliszczaków.

Obok, po sąsiedzku stoi kościół. Co roku, w Niedzielę Palmową odbywa się tu procesja z dużą drewnianą figurą Chrystusa na osiołku wiezioną na specjalnym wózku. Autorem rzeźby jest miejscowy twórca ludowy Józef Wrona. Obrzęd, zapoczątkowany w średniowieczu ściąga do wsi turystów w odległych miejsc w Polsce.

- Widać, że tradycja robienia samodzielnie palm w domach jest tam ciągle żywa - mówi z podziwem Adam Górka. Żałuje jednak kontrowersyjnej decyzji proboszcza o rozebraniu starego drewnianego kościółka, który tu kiedyś stał a został przeniesiony do skansenu w Zubrzcy Górnej.

"Spod kościoła ruszamy szosą w prawo (w stronę Łętowni i Jordanowa) czarnym szlakiem. Po około 500 metrach skręcamy w lewo i kładką przechodzimy nad Krzczonówką do osiedla Choboty. Skręcamy w prawo i idziemy wzdłuż rzeki. Po chwili na skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Wchodzimy w gęstą zabudowę (stoi tu ciekawa chata kliszczacka) i skręcamy w prawo. Idziemy prosto, mijając kolejne osiedla i docieramy do skrzyżowania dróg. Za czarnym szlakiem skręcamy w lewo i po chwili wspinamy się na Kalwarię Tokarską."

Składające się na nią kapliczki, figury świętych, grota Maryjna to dzieło wspomnianego już Józefa Wrony. "Nie spieszmy się, spokojnie delektujmy się widokami i kontemplujmy dzieła rzeźbiarza" - zachęca w przewodniku autor.

Dalsza droga czarnym szlakiem zaprowadzi nas na Masyw Zębalowej, a dalej po wyjściu z lasu na polanę na Przełęczy Za Doliną, z której rozlega się malownicza panorama Beskidu Średniego.

Tu opuszczamy czarny szlak i między polami i łąkami schodzimy w kierunku lasu, który szybko się kończy. Idziemy przysiółkiem Kocury. Autor zwraca naszą uwagę na odległe przysiółki, położone w trudnym terenie, na zboczach masywu gospodarstw, z dala od centrum. "Widok ten uświadamia nam, jak duży był dawniej "głód ziemi" pod uprawę w dolinach, zmuszający ludzi do przenoszenia się w tak odległe i nieurodzajne miejsca".
W przewodniku znajdziemy dokładny opis drogi prowadzącej z powrotem do centrum wsi, przed remizę, gdzie spacer się zaczął i gdzie się kończy.

Cytowane fragmenty pochodzą z przewodnika "Gdzie chadzały południce" Adama Górki. Książkę tą, z pomocą finansową Starostwa Powiatowego, wydało Muzeum Regionalne "Dom Grecki".

[email protected]