Chopin według Parnasowej

Wystawa w Lwowskim Muzeum Historycznym

Wystawa w Lwowskim Muzeum Historycznym

Najcenniejsze eksponaty przekazała do kolekcji rodzina Wodzińskich-Orpiszewskich oraz kompozytor Karol Mikuli

     (INF. WŁ.) W Roku Chopina Lwowskie Muzeum Historyczne urządziło pozornie skromną, lecz rewelacyjną ze względu na zestaw pamiątek wystawę poświęconą 150. rocznicy śmierci wielkiego kompozytora. Wystawa po raz pierwszy prezentuje lwowskie chopiniana przechowywane w muzeum od wielu lat.
     Ekspozycja przypomina zwiedzającym, iż pierwsze muzeum Fryderyka Chopina powstało w początkach XX wieku właśnie we Lwowie. Jego założycielką była pianistka i kolekcjonerka Kornelia Parnasowa, która przez wiele lat gromadziła pamiątki dotyczące życia i twórczości kompozytora.
     Najcenniejsze eksponaty przekazała do kolekcji rodzina Wodzińskich-Orpiszewskich oraz lwowski kompozytor Karol Mikuli, który był uczniem Chopina i nauczycielem Kornelii Parnasowej.
     Wiele interesujących okazów Parnasowa zdobyła także w czasie podróży po Europie, zwłaszcza po Francji i Niemczech. Kolekcja, licząca kilkaset przedmiotów, obejmowała okazały zbiór nut z utworami Chopina, liczne dzieła sztuki, zdjęcia, a także pamiątki rękopiśmienne. W lwowskim mieszkaniu Kornelii Parnasowej przy ul. Piekarskiej 14 powstał "gabinet chopinowski", który właścicielka udostępniała zwiedzającym.
     W 1936 roku Kornelia Parnasowa przekazała zbiory do Muzeum Narodowego im. Jana III we Lwowie (obecnie - Lwowskie Muzeum Historyczne). W 1940 roku prawie cały jej zbiór nut z drugiej połowy XIX i początków XX wieku oddano stamtąd do Lwowskiego Konserwatorium Państwowego. Najcenniejsze pamiątki wprawdzie pozostały w Lwowskim Muzeum Historycznym, ale były one rozproszone po różnych magazynach.
     Ostatnimi laty w muzeum została podjęta pierwsza poważna próba zbadania chopinianów. Opracowanie naukowe kolekcji i przeprowadzone na najważniejszych eksponatach prace konserwatorskie umożliwiły wreszcie zorganizowanie osobnej wystawy.
     Honorowe miejsce ekspozycji zajmują autografy kompozytora i bliskich mu ludzi. Jest więc egzemplarz pierwszego warszawskiego wydania Ronda op. I z 1825 roku, na stronicach którego zachowały się liczne notatki kompozytora dotyczące techniki wykonania utworu. Jest list do J. Fontany - wysłany z Nohant 1 października 1841 roku, jest kartka do Ignacego Krzyżanowskiego - napisana w Londynie 5 lipca 1848 roku, jest też wizytówka z autografem kompozytora, nadesłana latem 1849 roku do doktora Fränkla z Schaillot.
     Ze zbiorów Parnasowej pochodzą także autografy Karola Mikulego, Karola Lipińskiego, Marii z Wodzińskich Orpiszewskiej, Ludwiki Jędrzejewicz. Rewelacyjnym eksponatem jest rękopis artykułu George Sand; francuska pisarka opowiada w nim o dobroczynnej działalności księżnej Anny Czartoryskiej na rzecz rodaków, którzy po upadku powstania listopadowego masowo emigrowali do Francji.
     Lwowskie muzeum eksponuje też portret (akwarelę) Chopina pędzla Marii Wodzińskiej, który powstał w czasie wspólnego pobytu kompozytora z jej rodziną w Marienbadzie w 1836 roku. Inna znana wersja tego portretu znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Ciekawostką jest również podpisany przez Władysława Langego portret kompozytora wykonany ołówkiem w Rzeszowie w 1842 roku. Rysunek ten do dziś nie był publikowany i jest właściwie nie znany wśród badaczy Chopina.
     Kolekcja Kornelii Parnasowej nigdy nie wyjeżdżała ze Lwowa i nigdy nie była dokładnie opracowana przez polskich specjalistów. Jej wyeksponowanie w Polsce byłoby na pewno bardzo interesujące dla badaczy i miłośników Fryderyka Chopina.
OLGA PIERIEŁYGINA
     
      Autorka jest kierownikiem Działu Zbiorów Lwowskiego Muzeum Historycznego.