Gęś zasługuje na odrobinę szacunku!

FLESZ - Zima łagodna i bez śniegu?

Choćby gęś gęgawa czy zbożowa. Niektóre z nich dały początek domowemu ptactwu. Zasługują na odrobinę szacunku (o czym za chwilę), ale niestety, doczekały się jeno nieładnych skojarzeń. Oto garść powiedzonek z gęsią w tle. Głupia jak gęś. Niech cię gęś kopnie. Spływa po nim jak po gęsi lub kaczce. Tym sposobem z poczciwego ptaka domowego czyniono, delikatnie mówiąc, niezbyt interesującą istotę.

Na szczęście jest druga, lepsza strona medalu. Zacznę od słynnego stwierdzenia Mikołaja Reja o Polakach, co to nie gęsi i swój język mają. Już brzmi lepiej. Co powiecie na ptaka znoszącego złote jaja? Toż to nasza gęś! Tym razem w jednej z bajek Ezopa. Później gęś podmieniono na złotonośna kurę. Szkoda. Za to nic nie zmieni zdania starożytnych Rzymian, którym ptaki uratowały życie.

Dwadzieścia cztery wieki temu Gallowie oblegali ostatni punkt oporu miasta na Wzgórzu Kapitolu. Napastnicy boso weszli ukradkiem za mury, gdzie spłoszyli stado gęsi. Te głośnym gęganiem obudziły obrońców, którzy sprawili napastnikom krwawą łaźnię. Nie wiem, jak daleko sięgała wdzięczność ludu tudzież Senatu rzymskiego i czy ptaki po zwycięstwie nadal trafiały na stoły. A jeśli nawet, to zapewne z wielkimi honorami jako danie główne. Tyle z długiej, gęsiej historii. Wracam do teraźniejszości. Wczoraj naliczyłem na niebie kilka kluczy dzikich gęsi. Twardo ciągnęły na południe. Idzie zima.