Miliardy na gaz z węgla czy na szkolenia

Do tego jednak, by Polska mogła produkować błękitne paliwo z czarnego złota, droga jest długa, wyboista, przy tym niezwykle kosztowna. Przeszkód nie kryją zresztą uczeni, którzy są współautorami sukcesu. Podkreślają, że proces technologiczny zgazowania jest niezwykle skomplikowany, a w konsekwencji fabryka przeznaczona do tego celu staje się wielką i drogą inwestycją. Nie ukrywają też problemów związanych z ekologią.

Czy zatem warto łożyć na dalsze prace naukowców, a potem stawiać fabrykę? Bezdyskusyjnie. W grę wchodzi zapewnienie bezpieczeństwa naszemu państwu i nam.

Przyjmuje się, że jeżeli cena za baryłkę ropy wynosi co najmniej 80 dol., zgazowanie węgla jest opłacalne. Dziś zatem nie warto byłoby produkować gazu z węgla.

Radzę jednak pamiętać, że u schyłku XX stulecia baryłka ropy kosztowała 12 dolarów. Pod koniec ubiegłej dekady cena skoczyła do prawie 150 dol. Dziś wynosi około 50 dol. i może być jeszcze niższa.

Ale niemal z dnia na dzień może skoczyć do 100, a nawet przekroczyć 200 dol. Wystarczy, by sytuacja międzynarodowa zaogniła się, łącznie z realną groźbą wojny, by ceny surowców poszybowały.

Najżywotniejszym interesem Rosji jest doprowadzenie do szybkiego wzrostu cen ropy i gazu. Jeśli tak się nie stanie, może ona stać się realnym i totalnym bankrutem. Rządzący na Kremlu, na czele z prezydentem Putinem, doskonale to wiedzą.

O tym, jaki los czeka zgazowanie węgla w Polsce, zadecydują polskie elity: polityczne, intelektualne, biznesowe. Naukowcy pierwszą lekcję odrobili. Czy będą mogli nadal pracować, zależeć będzie od tego, czy dostaną pieniądze. Na razie na fabryczkę.

Oczywiście łatwiej jest utopić miliardy na nieefektywne szkolenia bezrobotnych.

CZYTAJ WIĘCEJ: Czy wreszcie będziemy sami robić gaz z węgla?