Nogi, nogi, nogi, ach te nogi…

FLESZ - Jak się zachować, gdy zaatakuje Cię pies

Pozostałe kręgowce też w kończyny ubogie są. Lewo cztery. Pajęczaki, czyli wszystkie pająki, które przed chłodami usiłują wejść do mieszkania, maja ich osiem. Rekordy bija skorupiaki, u których można naliczyć siedemnaście par odnóży.

Pewnie wymienicie stonogę. I tu was nieco rozczaruje. Żyjąca na lądzie stonoga to też skorupiak. I do setki sporo jej brakuje. Nazwa na wyrost, bo dokładne rachunki pokażą nie więcej niż kilkanaście par. Za to wszystkie stonogi, wije i skolopendry czy owady, przegrywają w cuglach z byle krocionogiem.

Proszę wyobrazić sobie trzycentymetrowe zwierzątko o cylindrycznym ciele podzielonym na segmenty. Do każdego doczepione dwie pary krótkich nóżek. Teraz odrobina matematyki: przeciętny krocionóg składa się z stu, czasem stu dwudziestu segmencików. Starczy pomnożyć przez cztery, by wyliczyć, ile nóg ma krocionóg. Krocie.

Niestety, ilość nie idzie w parze z jakością: mieszkańcy wilgotnej ściółki i doniczek z kwiatami wędrują powoli i niezgrabnie. Zaskoczone zwiną się w krążek i schowają miękkie podbrzusze do wnętrza. Zbyt dociekliwego natręta potraktują brzydko pachnącą śliną. Za to pewien krocionóg rodem z egzotycznych Seszeli liczy sobie trzydzieści centymetrów długości. Imponująca ilość segmentów a na każdym dwie pary odnóży. Można rzec same nogi! Tylko podziwiać za koordynację każdego kroku na najkrótszym choćby spacerze.