Wyjątkowy czas dla suczki

Cieczka jest wyrazem dojrzałości płciowej suczki. Najwcześniej osiągają dojrzałość suczki ras małych i średnich - u nich pierwsza cieczka pojawia się zazwyczaj w wieku 6-12 miesięcy. U suk ras dużych, np. u chartów, pierwsza cieczka pojawia się później, po ukończeniu roku. Natomiast u ras olbrzymich ten moment może nastąpić jeszcze później.

Weterynarze radzą, aby podczas pierwszej cieczki nie dopuścić u suki do ciąży. To ważne, ponieważ dojrzałość płciowa nie zawsze pokrywa się z dojrzałością fizyczną. Organizm młodziutkiej suczki nie jest jeszcze przygotowany na trud macierzyństwa.

Wiosną i jesienią

U większości dorosłych suk cieczka będzie występowała dwa razy w roku, zwykle wiosną i jesienią. Nie jest to jednak reguła, u niektórych ruja zdarza się tylko raz w roku, a u innych nawet trzy razy. Jeśli cieczka pojawia się częściej, w odstępach mniejszych niż trzy miesiące, konieczna jest konsultacja z weterynarzem, ponieważ może to być objawem poważnej choroby.

Cieczka trwa zwykle około trzech tygodni. W początkowym okresie objawia się krwistym wypływem z dróg rodnych, który po pewnym czasie - między 8 a 12 dniem - staje się śluzowo-krwisty. Śluz zawiera substancję wabiącą o intensywnym zapachu, który jest niewyczuwalny dla ludzi, ale przyciąga wszystkie psy z okolicy. To okres owulacji, czyli dni płodne - czas, kiedy suka może zajść w ciążę. To wtedy pojawia się tzw. odruch tolerancji dla samca: suczka wygina grzbiet, odstawia na bok ogon.

Wraz z wystąpieniem zewnętrznych objawów cieczki, następują też zmiany w zachowaniu suczki. Staje się ona mniej posłuszna, wykazuje zmienny apetyt, nie chce wracać na komendę i wykorzystuje każdą okazję, żeby uciec. Jeśli nie chcemy, aby obdarzyła nas potomstwem, nie spuszczajmy jej z oka i to najlepiej przez cały czas trwania cieczki. Dotyczy to nie tylko spacerów, które zawsze powinny odbywać się na smyczy, ale też pobytu suczki np. w przydomowym ogródku. Dla samca nie ma w tym czasie żadnych barier. Aby osiągnąć cel, przeskoczy ogrodzenie, wykona podkop, będzie warował całą noc pod domem.

Unikajmy w tym okresie miejsc, w których możemy spotkać więcej psów - parków, skwerów, wybiegów. Spotkanie z suczką w rui to bowiem także kłopot dla właścicieli samców. Zafascynowany zapachem suki pies może się urwać ze smyczy, pobiec za nią i zaginąć. Taka jest siła natury!

Jak sobie radzić

Aby zmniejszyć intensywność zapachu suczki, można jej podawać (wcześniej i podczas cieczki) specjalne tabletki zawierające chlorofil (zielony barwnik z roślin); dostępne są również specjalne dezodoranty. Dla ułatwienia właścicielom utrzymania czystości w domu w tym trudnym okresie, wymyślono specjalne majtki dla suczek. Już nie muszą być brzydkie, w sklepach znajdziemy duży wybór eleganckich "ochraniaczy".

Z cieczką wiążą się też pewne inne przypadłości: ciąża urojona i zaburzenie hormonalne stanowiące zagrożenie życia- ropomacicze. Suczkę po osiągnięciu przez nią dojrzałości płciowej można wysterylizować. Zapomnimy wtedy, co to stres związany z tym trudnym okresem. Bo nieprawdą jest, jakoby ciąża była niezbędna dla prawidłowego rozwoju suk. Posiadanie potomstwa jest w przypadku zwierząt potrzebą biologiczną, a nie psychologiczną.

A jeśli cieczki brak?

Za patologiczny uważa się brak pierwszej cieczki po ukończeniu przez suczkę 2. roku życia. Jak podaje portal vetopedia.pl, jakość i ilość oddawanego moczu i kału, skłonność do tycia lub nadmierna szczupłość, ospałość, agresja, zmiany skórne, apatia - to tylko niektóre z czynników, jakie w połączeniu z brakiem cieczki powinny zwrócić naszą uwagę. Mogą one wskazywać na problemy z tarczycą, trzustką, wątrobą lub nerkami.

Na brak rui wpływ może wywierać także nieodpowiednie żywienie. Organizm przekarmionej lub wygłodzonej suki, może nie posiadać wystarczającej ilości składników odżywczych stymulujących przebieg cieczki. Na przesunięcie w czasie lub całkowity brak cieczki może mieć także wpływ zarobaczenie suki.