Dla samic komarów nasza krew jest wymarzonym pokarmem

FLESZ - Meszki bolimuszki utrapieniem wakacji

Otóż samce wszystkich gatunków komarów nie są absolutnie zainteresowane naszą krwią. Nawet gdyby chciały. Nie posiadają kłujki, gdyż jadają pyłek. Przy okazji zapylą kwiaty. Pewnie mniej niż pszczoły, ale zawsze coś. W świecie, gdzie pszczoły znikają w oczach samce komarów stają się prawdziwymi dobroczyńcami.

Za to panie są bez wyjątku krwiopijnymi istotami. Krew to wymarzony pokarm: pożywny, lekko strawny, energetyczny. Bez obfitego posiłku nie ma mowy o potomstwie. I ci ludzie. Aż się proszą, by na nich zapolować. Tacy liczni. Cieplutcy. Mile pachnący. Pozbawieni sierści. Wieczorem usłużnie zapalą światła, które dla nocnego owada są niczym latarnia morska. Komar to czujnik ciepła, a nasze 36.6 stopnia idealnie prezentuje się na tle chłodnego otoczenia. I ten zapierający dech aromat ssaka: mieszanina kwasu mlekowego, dwutlenku węgla i pysznych składników potu. Jak tu się oprzeć i nie jeść?

Stoimy na przegranej pozycji. Ciepła nie zamaskujemy, ale można zacząć śmierdzieć. Dla komara oczywiście. Wszystko dobre, co działa. Od gotowych repelentów po babcine specyfiki. Olejek z goździków, lawendy czy wrotycza. Tym, co zwątpią w naturalne środki zostają regały w marketach obficie zastawione środkami na krwiopijców. Na koniec najlepsza rada: jeśli wieczorem otworzycie okno, zgaście wcześniej światło.