Warto się bać (jak najmniej)

Grzegorz Skowron: DRUGIE DNO

Były premier Jarosław Kaczyński kolejny tydzień wytrzymuje jako łagodny polityk i nie daje się wyprowadzić z równowagi pytaniami, które nie raz już go denerwowały. Grzegorz Napieralski nadal próbuje się uśmiechać, choć po ostatnich sondażach raczej powinien mieć nietęgą minę. Waldemar Pawlak konsekwentnie zachowuje spokój, a Janusz Palikot z równą konsekwencją wymyśla coraz to nowe kontrowersje.

Jest jednak jeden wspólny mianownik wszystkich komitetów – każdy z nich bardziej straszy wizją rządów innych niż tych z udziałem własnym.

PO straszy już nie tylko powrotem IV RP, ale też agresją obrońców krzyża i kiboli, a do tego jeszcze kryzysem.

PiS oficjalnie straszy Palikotem, a nawet "Tuskopalikotem”, czyli koalicją PO z Ruchem Palikota, ale nieoficjalne przekazy mówią też o braku możliwości wyjaśnienia przyczyn katastrofy smoleńskiej.

SLD przekonuje, że zarówno rządy PO, jak i PiS, to wielkie zagrożenie.

PSL argumentuje, że rządy bez ludowców, to strata dla Polski.

A Ruch Palikota twierdzi, że tylko on może uratować nasz kraj.

Strach może nie jest najlepszym doradcą, ale jeśli nic innego nie działa, to może z niego warto skorzystać. Nie wolno jednak zapominać, że doradca może się pomylić, a odpowiedzialny jest podejmujący decyzję o wyborze. Z drugiej strony nie warto słuchać doradcy, który mówi, że "mnie to już nic nie obchodzi” i sugeruje pozostanie w domu. Obojętność jest jeszcze gorszym doradcą niż strach, bo ta pierwsza niczego już od nas nie wymaga, a ten drugi powoduje, że decyzje za nas mogą podejmować ci, którzy boją się jeszcze bardziej niż my. Strach ma więc nie tylko wielkie oczy, ale może mieć także wielki wpływ na to, jak będzie rządzona Polska przez najbliższe cztery lata.

I choćby tylko z tego powodu warto wykazać się odrobiną odwagi i postawić krzyżyk przy tym kandydacie, którego boimy się najmniej.