Apteka Putina

Meldonium, lek przeznaczony dla osób z chorobami serca i poprawiający wydolność, po oświadczeniu tenisistki schodzi ze sklepowych półek w Rosji jak świeże bułeczki. Jest dostępny bez recepty i za niewygórowaną cenę. Swoje w tej swoistej kampanii promocyjnej zrobiła też informacja o zażywaniu meldonium przez żołnierzy radzieckich podczas interwencji w Afganistanie. Po co jednak sięgać aż trzydzieści lat wstecz, skoro na tym samym specyfiku walczą dziś wojacy Putina w Syrii i na Ukrainie?

Testowanie medykamentów na dzielnych ludziach, poświęcających swoje zdrowie i życie w nieswojej sprawie, jest najwygodniejsze, bo dla poprawy sprawności, ze strachu przed wrogiem, albo po prostu z nudy w okopach są gotowi sięgnąć bez większych oporów po każde świństwo. Gdyby prześwietlić apteczki żołnierzy, mogłoby się okazać, że niewiele różnią się od tych, z których czerpią sportowcy (choć ci pierwsi w szprycowaniu się mają większą swobodę, bo nie muszą unikać kontroli antydopingowych). I żeby była jasność - to samo można odnieść do armii i zawodników dziś z nami zaprzyjaźnionych.

Nadzwyczajne posiedzenie zwołane przed kilkoma dniami na Kremlu w sprawie „dyskryminacji” rosyjskich lekkoatletów zbiegło się w czasie z głośną decyzją o wycofaniu części wojsk z Syrii. Zwykły zbieg okoliczności? Niekoniecznie. Może za jakieś trzydzieści lat z moskiewskiego (a prędzej waszyngtońskiego) archiwum wycieknie tajna notatka, z której będzie niezbicie wynikać, iż jednym z wielu warunków postawionych Obamie przez Putina - w zamian za ograniczenie ofensywy podtrzymującej władzę prezydenta Baszara Al-Asada - było skłonienie zachodnich mocarstw do wywarcia presji na działaczy międzynarodowej federacji lekkoatletycznej, by dopuścili rosyjską ekipę do igrzysk w Rio de Janeiro.