Felieton

Muszę, niestety, przyznać, że podzielam opinię, jaką parę tygodni temu wygłosił Zbigniew Ziobro na temat nowych sędziów, uważanych przez opozycję i Komisję Europejską za „sędziów pisowskich”. Ziobro, jak to on ma w zwyczaju, mówił na ten temat dość ostro, zarzucając sędziom, iż: „w sposób bezwstydny postawili niegodny interes korporacyjny środowiska sędziowskiego ponad prawo i ponad zasady”.

Zarówno hiszpańska sędzia Silva de Lapuerta, jak i sędzia Stanisław Piotrowicz mocno zapisali się już na kartach polskiej politycznej historii. „Blitzkrieg” na dwa trybunały, jaki przeprowadzili w ubiegłą środę, jest zdarzeniem niemającym precedensu. Gdy idzie o sędzię de Lapuertę - to wygląda, iż z jakichś przyczyn zagięła ona parol na Polskę. Już bowiem trzeci raz jednoosobowo wydaje przeciw naszemu krajowi tzw. postanowienie zabezpieczające. I za każdym razem jej celem jest wymuszenie groźbami kar i sankcji zmiany polityki prowadzonej przez państwo polskie.

Wyszkolenie, uzbrojenie i morale - jakość tych czynników daje nam obraz przygotowania wojsk do wykonania postawionych przed nimi zadań. Dowódca każdego szczebla ma wpływ - i to częściowy - tylko na dwa z nich, ponieważ rodzaj sprzętu, którym dysponuje, jest już zależny od polityków.

Indywiduum klecące niniejszy felieton od lat omija szerokim łukiem wszelakiej maści sklepy wielkopowierzchniowe i stara się zaopatrywać w niezbędne do życia wiktuały na tradycyjnych krakowskich targowiskach, gdzie każdy grosz trafia bezpośrednio do drobnego polskiego przedsiębiorcy.

Pierwszy raz rozmawiałem z Donaldem Tuskiem jeszcze jako student, kiedy Premier RP przybył na spotkanie zorganizowane w Auditorium Maximum UJ. Był chyba 2008 rok. Pamiętam, że moje pytanie dotyczyło historyków - Sławomira Cenckiewicza i Piotra Gontarczyka. Był to okres tuż po wydaniu książki „SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii”. Książki, o której jeszcze przed jej wydaniem Tusk mówił: „ludzie, którzy usiłują niszczyć autorytet Polski i życia publicznego w Polsce wewnątrz i za granicą, zostaną z tego bezlitośnie rozliczeni”. Tusk na moje pytanie odpowiedział wymijająco. Ciekawe, co dziś by powiedział, patrząc na to, jak autorytet Wałęsy niszczy on sam.

Bagram była symbolem. Takim, jak przed wiekami potężna joannicka twierdza Akka, która długo symbolizowała polityczną i militarną obecność Zachodu w opanowanej przez islam Ziemi Świętej. Upadek Akki był historycznym końcem tamtej obecności.

Paweł Kukiz zdecydował o wsparciu Prawa i Sprawiedliwości. Od dawna już bliski był decyzji o tym, że przechodzi na drugą stronę politycznej barykady. Nie miał już wielkiego klubu ani nawet porządnej grupy posłów, nie mógł więc stawiać poważniejszych warunków współpracy z potężnym obozem władzy. Ale „od oka” czegoś zażądać musiał. Pozornie jego życzenie było bardzo niewinne: jedna tylko ustawa - przeciw sitwom. O ustawie tej zaczął mówić w związku z tym prezes Kaczyński.

Zawsze miałem go za mistrza. Ja, który w popularnej grze „w marynarza” zawsze przegrywałem, nie umiejąc podbić piłki więcej niż trzy razy, co kończyło się tym, że zamiast grać w polu, musiałem stać na bramce.

Czy nie lepiej byłoby budować miasta na wsi, gdzie powietrze jest czyste? Taki żarcik powtarzano sobie kilka dekad temu. Jak bywa z ironicznymi prognozami, sprawdziło się, ale… na odwrót. Podmiejskie wsie przypominają już miasto: rosną osiedla deweloperskich domów, mieszkańcy domagają się oświetlania ulic; powstają nawet supermarkety. Ma to swe wady i zalety.

To, co się stało w Waszyngtonie, dotyczy Polski bardziej niż osiemnaście szczepionek dla „celebrytów”. Zamieszanie w Ameryce - to niebezpieczeństwo dla całego Zachodu. Dlatego najbardziej zadziwia miłość naszego prezydenta Andrzeja Dudy do prezydenta Trumpa. Cała Polska przecierała oczy ze zdumieniem, czytając oświadczenie A. Dudy, że tłum zwolenników odchodzącego prezydenta to zdaniem naszej głowy państwa „wewnętrzna sprawa”. No, wewnętrzna w tym sensie, że stała się w USA i musi sobie z nią poradzić Gwardia Narodowa, a nie powiedzmy Policja Polska.

Kurz bitewny opadł, jedna trzecia narodu triumfuje, druga przeżywa żałobę, trzecia - która do wyborów nie poszła - ma wszystko głęboko w nosie.

Rozmowa dotyczyła Tuchowa. Z podtarnowską gminą partnerstwo zerwała niedawno francuska miejscowość Saint-Jean-de-Braye. Decyzja była konsekwencją podjętej w maju ubiegłego roku uchwały radnych tuchowskich dotyczącej „strefy wolnej od LGBT”, a francuscy dyplomaci tłumaczyli, że nie mogą zaakceptować decyzji łamiących prawa człowieka.

Są takie dni, kiedy nie liczymy kalorii, a po prostu chcemy sobie dogodzić. Jesień wystawia nasze samopoczucie i odporność na próbę, trzeba więc wytoczyć ciężkie działa, by odpowiedzieć jej z rozmachem i nie dać się ani chorobom, ani jesiennej depresji. Istnieją produkty, które w tej nierównej walce są niezbędne.

Pewność siebie jest super, ale tylko w racjonalnych dawkach.

Wizja zastąpienia człowieka przez maszyny bywa kusząca.

Czy Polacy powinni zacząć się bać? O pracę, dochody, przyszłość rodzin? Ekonomiści snują ponure wizje: gospodarka globalna ma wkrótce spowolnić, europejska wraz z nią. A nasza?

Jestem jak najbardziej za tym, że polskość to normalność. Więcej, że polskość to konieczność. Bo ojczyzna to zbiorowy obowiązek (Norwid). Ojczyznę kocham więcej niż własne serce (prymas S. Wyszyński). Polska to moja Matka (Jan Paweł II).

A o co chodzi? O naszą dzisiejszą rzeczywistość. Jesteśmy świadkami, a często i wyrazicielami rozmaitych opinii. A jak tu wyrazić opinię, nie narażając się na zarzut politykierstwa albo popierania jednej strony. To ostatnie jest zresztą zrozumiałe. Ludzie, którzy się tym interesują, popierają albo rząd, albo opozycję, a czasem dla zasady drobniejsze partie.

Wakacje, sezon ogórkowy, trzeba coś wymyślić, choćby, jak to dawniej bywało, potwora z Loch Ness. Dzisiaj na brak atrakcji nie możemy narzekać. Polityczne zawirowania w każdej chwili mogą spowodować nieprzewidywalne wydarzenia.

Beztroska działaczy Wisły oraz błędy prezydenta Krakowa i podlegających mu urzędników prowadzą do totalnej kompromitacji Krakowa. Coraz bardziej realna jest bowiem sytuacja, w której największa sportowa marka jaką jest piłkarska drużyna Wisły będzie grać poza Krakowem, a wybudowany za 600 mln zł stadion pozostanie pusty.

Redaktor naczelny „New York Timesa” napisał, że to najważniejsza publikacja ostatniej dekady. Właśnie ukazała się po polsku książka Roda Drehera „Opcja Benedykta. Jak przetrwać czas neopogaństwa”.

Przez lata nauczania studentów dziennikarstwa oraz liczne inne kontakty z młodzieżą zauważyłem postępującą prawidłowość. Młodzi ludzie coraz częściej traktują politykę jak żenujący, obciachowy spektakl bandy mugoli, w który lepiej się nie angażować.