Felieton

Czy nie lepiej byłoby budować miasta na wsi, gdzie powietrze jest czyste? Taki żarcik powtarzano sobie kilka dekad temu. Jak bywa z ironicznymi prognozami, sprawdziło się, ale… na odwrót. Podmiejskie wsie przypominają już miasto: rosną osiedla deweloperskich domów, mieszkańcy domagają się oświetlania ulic; powstają nawet supermarkety. Ma to swe wady i zalety.

To, co się stało w Waszyngtonie, dotyczy Polski bardziej niż osiemnaście szczepionek dla „celebrytów”. Zamieszanie w Ameryce - to niebezpieczeństwo dla całego Zachodu. Dlatego najbardziej zadziwia miłość naszego prezydenta Andrzeja Dudy do prezydenta Trumpa. Cała Polska przecierała oczy ze zdumieniem, czytając oświadczenie A. Dudy, że tłum zwolenników odchodzącego prezydenta to zdaniem naszej głowy państwa „wewnętrzna sprawa”. No, wewnętrzna w tym sensie, że stała się w USA i musi sobie z nią poradzić Gwardia Narodowa, a nie powiedzmy Policja Polska.

Kurz bitewny opadł, jedna trzecia narodu triumfuje, druga przeżywa żałobę, trzecia - która do wyborów nie poszła - ma wszystko głęboko w nosie.

Rozmowa dotyczyła Tuchowa. Z podtarnowską gminą partnerstwo zerwała niedawno francuska miejscowość Saint-Jean-de-Braye. Decyzja była konsekwencją podjętej w maju ubiegłego roku uchwały radnych tuchowskich dotyczącej „strefy wolnej od LGBT”, a francuscy dyplomaci tłumaczyli, że nie mogą zaakceptować decyzji łamiących prawa człowieka.

Są takie dni, kiedy nie liczymy kalorii, a po prostu chcemy sobie dogodzić. Jesień wystawia nasze samopoczucie i odporność na próbę, trzeba więc wytoczyć ciężkie działa, by odpowiedzieć jej z rozmachem i nie dać się ani chorobom, ani jesiennej depresji. Istnieją produkty, które w tej nierównej walce są niezbędne.

Pewność siebie jest super, ale tylko w racjonalnych dawkach.

Wizja zastąpienia człowieka przez maszyny bywa kusząca.

Czy Polacy powinni zacząć się bać? O pracę, dochody, przyszłość rodzin? Ekonomiści snują ponure wizje: gospodarka globalna ma wkrótce spowolnić, europejska wraz z nią. A nasza?

Jestem jak najbardziej za tym, że polskość to normalność. Więcej, że polskość to konieczność. Bo ojczyzna to zbiorowy obowiązek (Norwid). Ojczyznę kocham więcej niż własne serce (prymas S. Wyszyński). Polska to moja Matka (Jan Paweł II).

A o co chodzi? O naszą dzisiejszą rzeczywistość. Jesteśmy świadkami, a często i wyrazicielami rozmaitych opinii. A jak tu wyrazić opinię, nie narażając się na zarzut politykierstwa albo popierania jednej strony. To ostatnie jest zresztą zrozumiałe. Ludzie, którzy się tym interesują, popierają albo rząd, albo opozycję, a czasem dla zasady drobniejsze partie.

Wakacje, sezon ogórkowy, trzeba coś wymyślić, choćby, jak to dawniej bywało, potwora z Loch Ness. Dzisiaj na brak atrakcji nie możemy narzekać. Polityczne zawirowania w każdej chwili mogą spowodować nieprzewidywalne wydarzenia.

Beztroska działaczy Wisły oraz błędy prezydenta Krakowa i podlegających mu urzędników prowadzą do totalnej kompromitacji Krakowa. Coraz bardziej realna jest bowiem sytuacja, w której największa sportowa marka jaką jest piłkarska drużyna Wisły będzie grać poza Krakowem, a wybudowany za 600 mln zł stadion pozostanie pusty.

Redaktor naczelny „New York Timesa” napisał, że to najważniejsza publikacja ostatniej dekady. Właśnie ukazała się po polsku książka Roda Drehera „Opcja Benedykta. Jak przetrwać czas neopogaństwa”.

Przez lata nauczania studentów dziennikarstwa oraz liczne inne kontakty z młodzieżą zauważyłem postępującą prawidłowość. Młodzi ludzie coraz częściej traktują politykę jak żenujący, obciachowy spektakl bandy mugoli, w który lepiej się nie angażować.

Władze włoskiego regionu Lacjum zablokowały odsłonięcie na Monte Cassino tablicy pamiątkowej poświęconej walczącym tam niemieckim spadochroniarzom.

Przyznam się, że lubię żarówki. Może dlatego, że w ich świetle przeczytałem tyle wspaniałych książek? A może lubię ich ciepłe światło?

W Krakowie rzadziej niż w innych miastach dochodzi do przemocy w rodzinie. Świetnie! Czy to dowód, że nasze miasto należy do najbezpieczniejszych?

W kraju, w którym sprawy idą jak idą i nie trzeba szczególnej lotności, by czuć pismo nosem, każdy sukces cieszy, jak nie przymierzając wynik 1 do 27, który usatysfakcjonował rządzących tak, że pojechali z kwiatami witać sprawców wiktorii.

Po prawie dwóch latach od wyborów parlamentarnych, w których porażkę poniosła rządząca przez dwie kadencje PO, a w rządzeniu zastąpiło ją PiS, sytuacja wraca do normy ustanowionej 12 lat temu. Normą tą jest dominacja obu tych partii na naszej - tak zwanej scenie - politycznej. Przez tych 12 lat pojawiały się różne pomysły, które miały ten układ rozbić.

Widzimisię. Nie ma co się oszukiwać. Dokonane już 22 razy pod racławickim pomnikiem Bartosza Głowackiego wybory Chłopa Roku siłą rzeczy popadły w rutynę i utarte tory. Co prawda impreza ciągle ma się dobrze i co roku gromadzi liczną widownię, ale kto wie, czy jakiś powiew nowości nie wyszedłby jej na dobre.

Wielce niepoprawne politycznie jest porównywanie rozmachu i gigantyzmu igrzysk rozgrywanych właśnie w rosyjskim kurorcie z zimowymi igrzyskami 1936 roku w Garmisch Partenkirchen.

Kraków będzie organizował zimowe igrzyska olimpijskie w 2022 roku. Mam nadzieję, że zapamiętacie, iż ogłosiłem to jako pierwszy. Nie mam co do tego żadnych wątpliwości. Jedynym, co nas może przed tym uchronić, jest decyzja o rezygnacji z kandydowania.